segunda-feira, 24 de maio de 2010

Alweer te laat

Daar zat ik dan zoals bijna elke dag…

Het was een koude, maar hele zachte stoel waar ik op zat. Ik was een boek aan het lezen, niet zomaar een boek, maar wel dat boek! Elke dag, na het ontbijt en voor het werk, lees ik een stukje uit een boek. Het was kwart voor acht, ik was nog niet helemaal wakker toen ik nog een stukje begon te lezen…

Het ging over een prinsje in een vreemd land. Alles was nieuw voor hem. Over alle nieuwe dingen stelde hij een vraag. Met elk antwoord leerde hij iets meer over zijn eigen leven. Dat kon ik ook in mijn hoofd zien. Daar was het prinsje in het landschap. Het prinsje was nog klein en gevoelig, in tegenstelling tot het landschap, dat uitgestrekt en woest was.

Opeens, vanuit het niets, hoorde ik een geluid. Het boek lag op mijn knieën. Ik was in slaap gevallen! En alweer ging ik te laat naar mijn werk!
Einde

Sem comentários:

Enviar um comentário

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP