sexta-feira, 25 de setembro de 2009

"Ich Bin Laden"

Al-Qaeda de fato e gravata ameaça alemães.



Fonte: Diário de Notícias

domingo, 20 de setembro de 2009

Francisco Louçã e o Plano de Poupança Reforma

Questionado sobre se esta notícia não põe em causa o seu discurso de campanha, onde tem referido por diversas vezes os PPR, Louçã respondeu secamente: "Acha que o facto de eu ser pelos transportes públicos me impede de ter automóvel privado?".

Fonte: Jornal de Notícias

domingo, 26 de abril de 2009

De envelop die ik nooit moest openmaken.

Het is al enige jaren geleden. Het was winter en ik zat rustig de krant te lezen toen ik plotseling een geluid bij de deur hoorde. Ik liep de gang in en zag een grote geel envelop liggen. Toen ik de envelop openmaakte, wachtte mij een verrassing…

… “ Proficiat, U heeft 1.5 miljoen euro gewonnen!” – flauwekul - dacht ik.
«Ik speel al jaren en ik heb nog nooit iets gewonnen» – zei ik tegen mezelf.
Het was een briefje van Totoloterij.
«Ik weet wat jullie willen, nog een abonnementje afsluiten» - ik gooide de open envelop op de tafel en … er viel iets op de grond! Uit de envelop viel nog een geel blaadje. Ik las de grote letters “Meneer Lincho, wij verzoeken u direct contact met ons op te nemen.”. Er stond ook een telefoonnummer en de naam van mijn contactpersoon.
Ik las alles twee, drie, vier keer. Alles leek me in orde. Ik heb 1.5 miljoen euro gewonnen - «Het is echt waar».
Ik nam de telefoon en belde mijn contactpersoon op.
Drie kwartiertjes later, toen ik de telefoon neer had gelegd, was ik erg blij met mijn prijs - «Ik heb 1.5 miljoen euro gewonnen. Ik ben rijk geworden.»

Eén dag later…

- Baas, ik wil ontslag nemen - zei ik tegen mijn baas.
- Maar… Waarom wil je dat doen?…Maar, wat is er gebeurd? – vroeg mijn baas.
- Er is niks gebeurd. Alles wat ik jou wil zeggen is dat ik nooit meer hier kom werken en dat je een klootzak bent. Begrijp je?
- Je mag niet zó tegen mij praten, ik ben…
- Jij bent een klootzak, heb ik al tegen jou gezegd. Jij hoeft niks meer te zeggen, ik ga weg. Houdoe en bedankt. – en ik sloot de deur achter mij met een harde klap.

Twee dagen later…

Ding Dong, iemand belde aan de deur. Ik opende de deur. Dat was een verrassing, er stonden twee politieagenten!
- Bent u meneer Jansen – vroeg een politieagent.
- Ja, dat ben ik.
- Heeft u twee of drie dagen geleden een brief van Totoloterij ontvangen?
- Ja!
- Goed… mogen we binnen komen? We willen met u praten.

Ze kwamen binnen en ik liet hen op de bank zitten.

- Drinken jullie koffie of thee? – vroeg ik.
- Nee, dank u wel. – antwoordden ze, bijna automatisch.
- Zo, wat willen jullie met mij bespreken?
- Het gaat over een briefje dat u thuis heeft ontvangen. Iemand is vorige week in het computersysteem van de Totoloterij gekomen en heeft de gegevens van ruim 20 personen gekopieerd en briefjes (met een hoge prijs) naar die personen gestuurd. En u bent een van die personen.
- Oh my god! Wat heb ik tegen mijn baas gezegd? Nou heb ik geen geld en geen baan…

Einde


João Lincho

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP